Menekşe Yanıkları '04 ankara
Yokluğunun bu kadar canını acıtacağını hiç düşünmemiştim.Uykusuz bir kaç gece, biriki fazla sigara;iki,bilemedin üç hafta,unutulup giderdi.Bu hep böyle olmuştu.Bundan sonrada böyle olacaktı
Yanıldım!
Bu sabah onu elinde kahve fincanı pencerenin önündeki koltukta ağlarken bulduğumda onun için yapılacak bir şeyin kalmadığını anladım.Yanına oturdum
Yüzüne baktım.Bakmadı.Elindeki fincanı alıp duvara fırlattım.Kalktım.Mutfağa kaçtım
Ağladım!
3 Haziran 2009 Çarşamba
darmadağınıklıklarım-1
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder